Στην επόμενη ενσάρκωση του ως Bruce Kelly.
Ο Μπρούς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Γκλεντόρα προάστιο του Λος Άντζελες της Καλιφόρνια. Από μικρός είχε έντονη φοβία για τους κλειστούς χώρους και το νερό. Του ήταν αδύνατον να κάνει μπάνιο παρά μόνον αν το νερό έτρεχε στην πλάτι του και δεν το έβλεπε. Δεν έμπαινε ποτέ σε μπανιέρα που γέμιζε νερό. Όταν ήταν μικρός ο μόνος τρόπος να τον λούσει η μητέρα του ήταν να του κλείνει τα μάτια και να τον πλένει με βρεγμένο πανί. Όταν πέρναγε από το πλάϊ κάποιας πισίνας τρομοκρατούνταν. Ο Μπρούς μεγάλωσε με τις φοβίες του, αλλά δεν κατάφερε να τις δαμάσει. Πήγε σε ψυχιάτρους και ψυχολόγους, αλλά άκρη δεν βρήκε. Σαν ιατρικός επισκέπτης που ήταν, έπρεπε να χρησιμοποιεί συνεχώς το αεροπλάνο, κάτι που απεχθάνονταν ολοένα και περισσότερο. Κάθε φορά που σφραγίζαν οι πόρτες του αεροπλάνου ο Μπρούς έτρεμε από πανικό. Τότε οι προϊστάμενοι από την δουλειά του έδωσαν τελεσίγραφο: «Η δαμάζεις τις φοβίες σου ή περνάς από το λογιστήριο». Χωρίς περιθώρια επιλογής ο Μπρούς με δυσπιστία επισκέφθηκε τον υπνοθεραπευτή Ρικ Μπράουν…
Ήταν Νοέμβριος του 1987. Κατά την διαδικασία της ύπνωτικής αναδρομής βρέθηκε σε προηγούμενη ζωή. Για την ακρίβεια άρχισε να περιγράφει την σκηνή του θανάτου του καθώς πνιγόταν σ’ένα βυθιζόμενο υποβρύχιο. Ο υπνωτιστής του ζήτησε να δώσει το όνομα του. Χωρίς δισταγμό του απάντησε, Τζέημς Έντουαρντ Τζόνσον και ήταν υπεύθυνος του θαλάμου διαφυγής. Επίσης ο Μπρούς έδωσε το όνομα του υποβρυχίου (USS Shark) και είπε πως βρισκόταν σε αποστολή στον Ειρηνικό κοντά σε ένα νησί που λεγόταν Celebes. Είπε επίσης πως όταν έγινε η έκρηξη στο υποβρύχιο ήταν 11:34 της 11ης Φεβρουαρίου του 1942. Τέλος σ’ αυτή την πρώτη συνεδρία είπε πως ο συγκατοικός του στην κουκέτα λεγόταν Γουώλτερ Πίλγκραμ και είχε την ειδικότητα του ηλεκτρολόγου. Επίσης έδωσε τα ονόματα(ή νούμερα) των παρακείμενων σκαφών, καθώς και τό όνομα της βάσης τους.
Όπως είναι φυσικό ο Μπρούς θεώρησε πως όλα αυτά τα έπλασε με το μυαλό του και είχε την αίσθηση πως ήταν αδύνατον να συμβαίνουν. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο την άλλη κιόλας μέρα κατέφυγε στην τοπική βιβλιοθήκη για να ερευνήσει το θέμα. Για μεγάλη του έκπληξη όμως ανακάλυψε πως το συγκεκριμένο υποβρύχιο όχι μόνον υπήρχε αλλά ήταν και το πρώτο αμερικάνικο υποβρύχιο που χάθηκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μάλιστα τα τελευταία του ίχνη ήταν κοντά σε ένα νησί που το έλεγαν Celebes στις Φιλιππίνες.
Το δέος τον κυρίευσε ακόμη περισσότερο όταν βρήκε ανάμεσα στα ονόματα του πληρώματος και το δικό του και του συγκατοίκου του. Τότε αποφάσισε να συνεχίσει να βλέπει τον υπνωτιστή και συνέχισε τις συνεδρίες για τους επόμενους έξη μήνες. Πολλές ακόμη πληροφορίες αναδύθηκαν κατά τις αναδρομές αυτές. Όπως η ημερομηνία γένησης του (Φεβρούαριος του 1921), ο πρώτος έρωτας με μία κοπελίτσα, ο θάνατος της μητέρας του από πνευμονία και η συμπαράσταση της ξαδέλφης του Μπέττυς. Μεγάλωσε την περίοδο της μεγάλης κρίσης της Αμερικάνικης οικονομίας του Μεσοπολέμου και για λόγους επιβίωσης κατατάχτηκε στα Σώματα Πολιτικής Συντήρησης (Civil Conservation Corps). Εκεί οι έφηβοι δούλευαν σκληρά για ένα δολλάριο την ημέρα αλλά είχαν να φάνε και να κοιμηθούν. Ο υπνωτιστής έγραψε επιστολή στις δημόσιες υπηρεσίες και έλαβε ακριβές αντίγραφο της κατάταξης από το υπουργείο εσωτερικών των ΗΠΑ.
Επίσης βρήκε αντίγραφο του πιστοποιητικού γέννησης του Τζόνσον που επιβεβαιώνει την ημερομηνία γέννησης του.
Τέλος βρήκε και ένα παραπεμπτικό του Αμερικανικού Ναυτικού το οποίο και τον έθετε στη διάθεση του υποβρυχίου USS Shark.
Το 1993 και παρουσία τηλεοπτικού συνεργείου μετά από αλληλογραφία με την ηλικιωμένη πλέον ξαδέλφη του Τζέημς, ο Μπρούς μαζί με τον Μπράουν επισκέπτονται την οικογένεια της Μπέττυς. Αν και αρχικά δύσπιστη η Μπέττυ θυμόταν τι έγινε μετά το θάνατο της θείας της και αυτό που την κατάπληξε είναι το πως ήταν δυνατόν αυτός ο νέος άνδρας που έβλεπε μπροστά της να γνωρίζει πως μετά την διαπίστωση του θανάτου της μητέρας του απο τον γιατρό, όλοι οι παρευρισκόμενοι έφυγαν από την μπροστινή πόρτα, ενώ αυτός έτρεξε να φύγει από την πίσω.
Τί έχουμε λοιπόν εδώ. Έχουμε μία ιστορία που θα χρειαζόταν ιδιαίτερη μαεστρία και μεγάλο σκηνοθετικό και υποκριτικό ταλέντο για να στηθεί. Αντιθέτως, αυτό που πραγματικά προέκυψε κατα την διαδικασία των αναδρομών είναι πως αναδύθηκαν πολλές λεπτομέρειες, οι οποίες εξακριβώθηκαν και πιστοποιήθηκαν και από τις κρατικές αρχές, αλλά και απο τις μαρτυρίες των επιζώντων συγγενών. Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι ο Μπρούς απαλλάχτηκε από τις φοβίες του, έκανε μπάνιο πλέον σαν άνθρωπος, πετούσε με αεροπλάνα άνετα και δεν έχασε την δουλειά του. Και κάτι ακόμη ο θάνατος πλέον δεν τον φοβίζει…
Το βιβλίο του Rick Brown που είναι πλέον εξαντλημένο.
ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ
[responsive_youtube ouhPq941mlI]
